Najlepszy pies dla seniora. Doradzimy wam, jaką rasę wybrać
Dla starszego człowieka pies ma ogromną wartość. Jest świetnym towarzyszem w codziennym życiu. Zaspokaja potrzeby emocjonalne, kiedy senior poczuje się samotny. Pies daje poczucie, że istnieje osoba od nas zależna. Oprócz tego psy powodują, że u człowieka wzrasta poziom empatii. Kontakt z nim obniża poziom stresu i dba o naszą kondycję psychiczną.
Poza tym, szkolenie psiaka może stać się prawdziwym hobby, które wypełni czas wolny osoby starszej. Ma też ogromny wpływ na organizację dnia. Senior zmuszony jest wtedy do wychodzenia z psem na zewnątrz, a tym samym do spędzania więcej czasu na świeżym powietrzu. W skrócie: prawie same plusy.
Są jednak aspekty, które musimy przeanalizować, zanim kupimy dziadkom psa. Seniorzy to specyficzna grupa i nie każda rasa się u nich sprawdzi. Nie warto sugerować się tylko wyglądem psa. Przy tym zakupie należy uwzględnić więcej aspektów. Seniorzy mają dużo wolnego czasu, ale niekoniecznie posiadają tak wiele energii, jak osoby młodsze. W związku z tym, proponujemy wybrać psa małej rasy. Taki pies potrzebuje nieco mniej ruchu, a kiedy zachoruje, łatwiej będzie przetransportować go do weterynarza.
Po drugie, jest słabszy niż pies dużych gabarytów. Nie będzie mocno ciągnąć na smyczy. Mniejsze psy to często też mniejszy wydatek. Nie decydujmy się też na psy agresywne i ze skłonnościami do dominacji. Takie rasy określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne. Tę listę znajdziecie tutaj http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20030770687.
Wymogów mamy kilka. Na jaką rasę w takim razie najlepiej się zdecydować? Zobaczcie nasz ranking.
1. Sznaucer
To idealna rasa dla seniora, a szczególnie w swojej miniaturowej wersji. To bardzo towarzyskie i przyjazne psiaki. Nie są wyjątkowo trudne w utrzymaniu. Mocno przywiązują się do swojego właściciela. Lubią ludzi i źle znoszą samotność. Sznaucer miniaturowy to pies bardzo inteligentny, bystry i samodzielny. Uczy się chętnie i szybko, a ćwiczenia sprawiają mu przyjemność.
Ta rasa na pewno będzie dobrym kompanem ludzi starszych. Jedynie niektóre samce mogą być nieco zadziorne. Sznaucery są też czasem dość głośne, a ich sierść wymaga regularnej pielęgnacji, wtedy nie będzie gubił sierści. Najlepiej, jeśli właściciel zaplanuje czesanie minimum co drugi-trzeci dzień, aby uniknąć kołtunów.
Sznaucer miniaturowy to raczej pies długowieczny. Tak jak wspomnieliśmy wyżej, ta rasa może być trochę głośna. Przyszły właściciel musi poświęcić mu sporo czasu, aby uniknąć skarg sąsiadów. Szczególnie, gdy mieszka w bloku.
Reasumując, zobaczcie zestawienie plusów i minusów:
Plusy:
+ przywiązany do opiekuna
+ może mieszkać w małym mieszkaniu
+ jeśli będzie odpowiednio pielęgnowany nie zgubi sierści
+ lubi starsze dzieci
+ chętny do nauki i zabawy
+ bardzo bystry
+ długowieczny
+ rzadko choruje
Minusy:
– może być hałaśliwy
– jego sierść wymaga specjalnej pielęgnacji
– nie lubi samotności
2. Mops
Wesoły, towarzyski i bezproblemowy. Taki właśnie jest mops. Ta rasa wzbudza wiele kontrowersji. Jedni go uwielbiają, a drudzy uważają za dziwaka. My uważamy, że mopsy to małe i zabawne psy o łagodnym charakterze. Są idealne dla osoby starszej.
Mopsy lubią dzieci, ale takie, które łagodnie się z nim obchodzą. Nie lubi samotności i braku zainteresowania. To nie są psy agresywne – lubią ludzi i inne zwierzęta. Nie zajmuje dużo miejsca, więc spokojnie zmieści się w małym mieszkaniu w bloku. U mopsów czasami zdarzają się choroby serca i problemy z układem oddechowym. Ma skłonność do osadzania się kamienia nazębnego.
Psiaki trzeba czesać najlepiej kilka razy w tygodniu. Mają tendencję do wypadania sierści przez cały rok. Psy tej rasy chętnie się uczą i są bardzo bystre. Wiedzieliście, że mopsy został symbolem masońskiego zakonu w XVIII wieku? Uznano je za uosobienie wierności i poczucia zaufania.
Reasumując, zobaczcie zestawienie plusów i minusów:
Plusy:
+ towarzyski
+ bystry i szybko się uczy
+ nie potrzebuje bardzo dużo ruchu
+ nie potrzebuje dużego mieszkania
+ jego pielęgnacja nie jest problematyczna
+ lubi dzieci
+ lubi inne zwierzaki
Minusy:
– źle znosi wysoką temperaturę
– chrapie
– linieje w ciągu całego roku
3. Yorkshire terrier
Uroczy uparciuch. Tak można w dwóch słowach opisać yorka. Psy tej rasy są malutkie i wyglądają jak maskotki. Niech ten słodki wygląd was nie zwiedzie. Yorki to psy bardzo uparte i temperamentne. Są żywiołowe, wesołe i lubią towarzystwo. Psy te szybko przywiązują się do ludzi, są wierne właścicielowi i czasem bywają o niego zazdrosne.
Będzie świetnym kompanem osób starszych. Yorki bywają nieco hałaśliwe, ale wynika to z faktu, że są bystre i bardzo spostrzegawcze. Senior nie będzie się z nim nudził, bo te psiaki uwielbiają zabawę i naukę nowych komend. Jest niewielki, więc sprawdzi się również w małym mieszkaniu.
Właściciel musi pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji sierści psa, czyli o częstym szczotkowaniu – nawet codziennie. Plusem jest fakt, że yorki nie linieją, czyli ich sierść nie wypada. Są długowieczne i raczej nie chorowite. Ze względu na długą sierść, która lubi moknąć na jesiennych spacerach, często się przeziębiają.
Reasumując, zobaczcie zestawienie plusów i minusów:
Plusy:
+ towarzyski – lubi ludzi i inne zwierzęta
+ bystry – szybko się uczy
+ lubi zabawę z dziećmi
+ może mieszkać w małym mieszkaniu
Minusy:
– jego sierść musi być regularnie pielęgnowana
– uparty
– może być hałaśliwy
4. Shih Tzu
Uroczy psiak, wyglądający jak maskotka. Shih Tzu to idealny kompan osoby starszej, bo ma zrównoważone, spokojne uosobienie. Bez problemu zostaje sam w domu. Powód tego jest prosty. Ten psiak uwielbia spać! Nie będzie z nudów gryzł butów, poduszek i kabli, bo będzie smacznie spał.
Jest oddany i wierny właścicielowi. Uwielbia czuć się dopieszczony, lubi ludzi i inne zwierzęta. Lubi się bawić i spacerować, ale nie wymaga intensywnych spacerów. Nie potrzebuje też dużo miejsca do funkcjonowania. Spokojnie poradzi sobie w małym mieszkaniu.
Niech nie zwiedzie was tylko ten uroczy pyszczek i wesoły charakter. Shih Tzu to psiaki pogodne, ale niezależne. Są bardzo sprytne i inteligentne. Jak każdy psiak wymagają odpowiedniego wychowania, bo w przeciwnym wypadku mogą owinąć człowieka wokół palca. Właściciel musi być twardy i stanowczy. Ze względu na specyficzną sierść, musi też pamiętać o regularnej pielęgnacji pupila. Psiaki te nie są chorowite i żyją bardzo długo.
Reasumując, zobaczcie zestawienie plusów i minusów:
Plusy:
+ wierny właścicielowi
+ bystry
+ nie jest raczej hałaśliwy
+ lubi ludzi i inne zwierzęta
+ idealny dla seniorów i starszych dzieci
+ spokojny i pogodny
Minusy:
– źle znosi upały
– sierść wymaga regularnej pielęgnacji
5. Maltańczyk
Wiedzieliście, że maltańczyk to jedna z najstarszych ras na świecie? Jego historia sięga nawet trzech tysięcy lat. Ta śnieżnobiała kuleczka to pełen radości pies, idealny dla seniora. Nie lubi samotności. Wręcz przeciwnie – uwielbia ludzi, inne zwierzęta. Lubi czuć się dopieszczony, chętnie się bawi i jest pełny energii. Jest niewielki, więc sprawdzi się zarówno w domu z ogrodem, jak i małym mieszkaniu w bloku.
Maltańczyki są bardzo wrażliwe. Dobrze, aby właściciel był wobec niego delikatny. Nie wolno na niego krzyczeć. Zresztą nie ma takiej konieczności, bo maltańczyk, jako karę uznaje już lekko podniesiony głos. Oczywiście nie można pozwalać mu na wszystko, wtedy ten sprytny psiak owinie nas sobie wokół palca. Psy te żyją długo i raczej nie są chorowite. Jedyne na co trzeba zwrócić uwagę to tendencja do otyłości. Maltańczyki mają spory apetyt.
Reasumując, zobaczcie zestawienie plusów i minusów:
Plusy:
+ uroczy i towarzyski
+ lubi ludzi i inne psy
+ nie sprawia trudności w wychowaniu
+ nie jest chorowity
Minusy:
– sierść wymaga specyficznej pielęgnacji
Oto pięć ras, które proponujemy osobom starszym. Oczywiście jest ich dużo więcej. Ważne, aby przy wyborze psa przez seniorów, skupić się na wielkości i temperamencie psa. Być może odpowiednim rozwiązaniem będzie wybór kundelka?
Rasowe psy kupujemy od hodowcy najczęściej jako szczeniaki. Jak wiadomo, takie maluchy wymagają sporej uwagi od właściciela, nie są nauczone czystości i mogą gryźć meble. Psy ze schroniska, które młodość mają już za sobą, są już spokojniejsze i wyuczone pewnych nawyków. Mogą stać się dla seniora kompanem, wymagającym mniejszego zaangażowania psychicznego i fizycznego.